Захад прызнае вынікі прэзідэнцкіх выбараў у абмен на роспуск парламента?

Чарговая спроба сабраць усіх прэтэндэнтаў у прэзідэнты за адным сталом і 8 лістапада была няўдалай. Але тыя, хто прыйшоў, імкнуліся казаць пра адзіную стратэгію і пазбягалі тэмы адзінага кандыдата.

Гэтым разам сабраць усіх прэтэндэнтаў вырашыў лідар “Маладога фронту” Зміцер Дашкевіч і сустаршыня Беларускай хрысціянскай дэмакратыі Павел Севярынец. Але прыйшлі толькі Віталь Рымашэўскі, Уладзімір Някляеў, Мікола Статкевіч ды прадстаўнік Яраслава Раманчука Анатоль Лябедзька.

На прэс-канферэнцыі планавалася абвясціць пра супольныя дзеянні дэмакратычных сіл падчас перадвыбарнай кампаніі. Найперш, расказаць пра планы арганізаваць 24 лістапада сумесную сустрэчу ўсіх прэтэндэнтаў з выбаршчыкамі на Кастрычніцкай плошчы. Але рэчаіснасць унесла свае карэктывы, і адсутнасць астатніх прэтэндэнтаў у прэзідэнты прымусіла Віталя Рымашэўскага ізноў казаць пра адзінства. Цяпер ужо — на Кастрычніцкай плошчы.

Віталь Рымашэўскі: “Гэта адзіны сцэнар, які вядзе да яднання дэмакратычных сіл, да ўзмацнення дэмакратычных сіл. І адзіны, на мой погляд, сцэнар, які вядзе да перамогі, які дазваляе выкарыстаць гэтую перадвыбарную кампанію, не падыгрываючы рэжыму Лукашэнкі, а змагаючыся з ім”.



Мікола Статкевіч, сумна агледзеўшы прысутных, шчыра прызнаўся: пра адзінага не можа быць і гаворкі.

Мікола Статкевіч: “У мяне няма надзеі на тое, што апазіцыя будзе мець адзінага кандыдата, што было б надзвычай эфектыўным у дадзенай сітуацыі. Але тут ужо паўстае пытанне хаця б аб агульнай стратэгіі і аб агульных дзеяннях. І, як мінімум, спыненне ўзаемнай публічнай барацьбы паміж сабой на радасць уладзе”.



І прапанаваў сабрацца на плошчы 24 лістапада, каб пратэставаць супраць таго, як былі сфармаваныя выбарчыя камісіі, і супраць запланаванай уладамі імітацыі выбараў.

Падтрымаўшы Статкевіча ў асноўным, Уладзімір Някляеў заклікаў на плошчу, каб выступіць там не “супраць”, а “за” — за дэмакратычныя выбары, напрыклад. Нагадаў пра тое, што быў на ўсіх магчымых сустрэчах, прысвечаных абранню “адзінага”, і пакрыўдзіўся на Партыю БНФ.

Уладзімір Някляеў: “Беларускі народны фронт, шчыра сказаць, мяне здзівіў. Гэта ўдзельнікі ўсіх вулічных акцый ад самага пачатку супрацьстаяння — і ўзяць ды не з’явіцца, каб абмеркаваць удзел ці няўдзел у плошчы, то гэта крок некарэктны”.



Падхапіўшы тэму адзінага, старшыня АГП Анатоль Лябедзька заўважыў, што ў іх ёсць мэты, дасягнуць якія нават адзіны кандыдат наўрад ці здольны.

Анатоль Лябедзька: “Задача максімум — гэта перамога. А задача мінімум — пачатак рэальнага перамоўнага працэсу паміж уладай і апазіцыяй пры пасярэдніцтве адказных міжнародных арганізацый”.

Адмову АГП ад удзелу ў абранні адзінага ён патлумачыў тым, што толькі іх партыя працуе з тымі выбаршчыкамі, якія яшчэ вагаюцца, за каго ім галасаваць. І прапанаваў свой варыянт сумесных дзеянняў.

Анатоль Лябедзька: “Мы павінны вызначыцца: хто з якім сегментам электарату ў час, які застаўся, працуе і нясе адказнасць за гэта”.



І прапанаваў падпісаць зварот з пералічэннем сваіх прэтэнзій  — у тым ліку да тых жа прынцыпаў фармавання выбарчых камісій. А каардынавацца, кажа Лябедзька, яны будуць з тымі, хто рэальна праявіць сваю палітычную моц. Накіруе, скажам, тысячу чалавек у выбарчую камісію назіральнікамі. Каб не было так, што, маўляў, тут усе гавораць шмат, а як людзей у выбарчыя камісіі накіроўваць, то АГП і “Справядлівы свет”.

Карэспандэнт Еўрарадыё пацікавіўся ў палітыкаў, ці вырашылі яны для сябе канчаткова, што адзінага кандыдата ўсё ж не будзе. Але гэта спарадзіла з іх боку толькі чарговую спробу давесці, што насамрэч яны — непахісныя прыхільнікі адзінага. Толькі Статкевіч ізноў самотна адзначыў, што не верыць у існаванне такой асобы, а Лябедзька, не вытрымаўшы, сказаў:

Анатоль Лябедзька: “У мяне такая прапанова для калег: закрыць тэму адзінага кандыдата да таго часу, пакуль у нас не будзе што рэальнага сказаць журналістам. Хопіць агітаваць журналістаў. Вось калі будзе нешта, то збярэм іх і скажам! Было, да прыкладу, адзінаццаць кандыдатаў — скляпалі пяць, на наступны раз з пяці скляпалі двух. Таму ў межах каардынацыі прыпынім гэта да таго часу, пакуль не будзе што рэальнае сказаць”.
Еўрарадыё: “А будзе што ў рэшце сказаць?”
Мікола Статкевіч: “Калі не будзе, то і не збярэм вас”.
Анатоль Лябедзька: “Пра іншае нешта будзем гаварыць”.



Паводле словаў прэтэндэнтаў, на гэтых выбарах у іх няма спадзявання на “замежны фактар”: ні Захад, ні Ўсход не дапамогуць. Хіба што маральна падтрымаюць. Таму спадзяванні на ўнутраныя рэзервы, на плошчу — адзінае, што застаецца для перамогі. Тым больш што, як кажуць палітыкі, Захад ужо дамовіўся з Лукашэнкам: прызнаць вынікі выбараў, калі яны пройдуць без відавочных парушэнняў, у абмен на датэрміновыя парламенцкія выбары. Праўда, адкуль у іх такая інфармацыя, не прызналіся.

Фота: Змітра Лукашука