Хто яны — забойцы і марадзёры з Бучы: размова з псіхолагам Уладзімірам Янчуком
Бойня ў Бучы прымусіла плакаць увесь цывілізаваны свет і чарговы раз усумніцца ў выразе "великий русский народ". Вялікі народ не будзе забіваць, прычым забіваць цяжарных і дзяцей, не будзе забіваць людзей, папярэдне завязаўшы ім рукі ззаду, не будзе танкамі давіць целы забітых, не будзе гвалціць жанчын, не будзе рабаваць кінутыя дамы і хваліцца па тэлефоне, што "подукрал для вас немного косметики".
Зыходзячы са зверстваў, якія ладзяць ва Украіне расійскія вайскоўцы, ці можна гаварыць пра маргіналізацыю расійскага грамадства? Хто яны — забойцы і марадзёры? Пра што кажуць іх учынкі?
Адкуль у расіян такая нянавісць да ўкраінцаў і думкі, што "ТАК ВАМ и НАДО! Заслужили!". У чым іх страхі і комплексы?
Наколькі падлівае алею ў агонь фэйкавая рэчаіснасць, якую ствараюць расіянам і беларусам Салаўёвы і Азаронкі? Чаму ў такой рэчаіснасці жыць салодка? Ці варта і як распавядаць "ябацькам" і "япуцькам" праўду?
Ці развіваецца паталогія Пуціна і якая імавернасць, што праз свае комплексы і няўдачу ў вайне ён націсне ядзерную кнопку?
Пра гэта ды іншае размаўляем з прафесарам-псіхолагам Уладзімірам Янчуком.
