Беларусы з’елі 12 тон айчыннага сыру з цвіллю
А нямецкі сыр “Бакштэйн” у Магілёўскай вобласці зварылі яшчэ ў пачатку XX стагоддзя.
Нарачанскі масласыразавод прадаў сыру з цвіллю больш чым на мільярд. І гэта яшчэ крамы тармазяць развіццё продажу, скардзяцца на заводзе.
“Мы возім сыр па ўсёй Беларусі. У дылераў 4 тысячы кропак. У Санкт-Пецярбург адгрузілі паўтоны. Смачны вельмі, вось госці прыязджалі аддала ім кавалак”, — расказвае супрацоўніца аддзелу збыту Нарачанскага масласыразавода Кацярына Аўрэйцэвіч.
Сыр з цвіллю яна каштуе 2 разы на тыдзень на дэгустацыі, а той кавалак, што ляжаў дома ў лядоўні, звезлі госці.
Цвіль і дадаткі ў сыр завозяць на завод з Францыі. Рэцэптуру пакуль не мянялі. Турысты з Расіі добра бяруць сыр у краме ад завода, а вось астатнія… баяцца. Відаць, дорага — 136 тысяч кілаграм у Мінску.
“Наш гандаль не бярэ, не ведаю чаму. Людзі нават пытаюцца, дзе набыць. А вось расіяне, якія адпачываюць у санаторыі бяруць добра. Але там адпачываюць людзі заможныя, могуць сабе дазволіць”, — адказваюць у лабараторыі завода.
“Наш гандаль не бярэ, не ведаю чаму. Людзі нават пытаюцца, дзе набыць. А вось расіяне, якія адпачываюць у санаторыі бяруць добра. Але там адпачываюць людзі заможныя, могуць сабе дазволіць”
У цэнтры сталіцы нарачанскі “Ракфорці” знаходзім толькі ў Цэнтральным універсаме, каштуе 136 тысяч за кілаграм. Поруч ляжыць чэшскі “Цэзар” з цвіллю за 145 тысяч, але прадавачка раіць набыць беларускі, бо “яго лепш бяруць”.
Сыр "Ракфорці" з Цэнтральнага ўніверсаму
За сто грам “Ракфорці” аддаем 13 тысяч і набываем 100 грамаў нямецкага “Дор Блю” за 17 тысяч, каб параўнаць.
Нямецкі сыр "Дор Блю" і беларускі "Ракфорці"
Нямецкі больш сухі і цвёрды, беларускі — больш салёны і мяккі, падобны на плаўлены сырок з цвіллю. Добрая была б назва…
"Дор Блю" злева, беларускі сыр з цвіллю — справа
Як даведваецца Еўрарадыё замежныя сыры ў Беларусі пачалі рабіць, больш за 100 гадоў таму. “Бакштэйн” з цвіллю варылі ў Магілёўскай губерні. А самы папулярны сыр у Заходняй Беларусі быў “Літоўскі”, расказвае аўтар кнігі “Наша страва” Алесь Белы.
“Гэтая традыцыя праіснавала ў нас пад 100 гадоў. Сям’я, якая яго вынайсціла гэта Брахоцкія. Гэта быў аналаг прэсаванага галандскага сыру “Эдамер”, — тлумачыць Алесь Белы.
“Гэтая традыцыя праіснавала ў нас пад 100 гадоў. Сям’я, якая яго вынайсціла гэта Брахоцкія. Гэта быў аналаг прэсаванага галандскага сыру “Эдамер”
І наракае, што цяпер гэты сыр у Беларусі не робяць. Хаця беларускі сыр з цвіллю эксперт зацаніў.
Алесь Белы: Добра, што ў нас робяць гэтыя сыры. Гэта адукоўвае спажыўца. Але калі ў нас ёсць ёсць традыцыі, якім 150 гадоў, то варта паспрабаваць іх аднавіць”.
Чакаем, пакуль у адным шэрагу з “Маскарпонэ” ці “Рыкота”, у крамах з’явіцца “Літоўскі” сыр ці можа “Брахоцкі”.
Фота: Еўрарадыё
