Што не так з георгіеўскай стужкай?
Не лепшы сродак ушанавання памяці ветэранаў / ria.ru
Медыя і сацсеткі робяць сваю справу: для шмат каго адным з сімвалаў Дня перамогі стала так званая георгіеўская стужка.
Але яна не толькі больш сімвалізуе агрэсіўную знешнюю палітыку Расіі, дык яшчэ і не мае дачынення да вайны. Па сутнасці, "раскруткай" сімвала ўсе гады займалася расійская прапаганда — бо ім трэба было ствараць міф "рускага свету".
Што не так з георгіеўскай стужкай? Выключна гістарычныя факты — тлумачым.
Стужка з'явілася ў імператарскай Расіі ў ХVIII стагоддзі разам з Ордэнам святога Георгія. Але да самога ордэна чорна-аранжавыя (ці чорна-залатыя) колеры ніякага дачынення не мелі — гэта традыцыйныя сімвалы імператарскай Расіі. Са святым Георгіем прынята асацыяваць белы і чырвоны. Адмянілі і ордэн, і стужку ў 1917-м, пасля рэвалюцыі, як сімвал імперыялізму.
Таму выкарыстоўвалі чорна-аранжавую стужку прадстаўнікі Белага руху, а падчас Другой сусветнай вайны - у тым ліку тыя, хто супрацоўнічаў з немцамі. Сярод іх — Руская вызваленчая армія генерала Уласава і Саюз рускай моладзі. Для іх гэта быў сімвал рускага нацыяналізму, як і сцяг-трыкалор. Вось прыклад — Саюз рускай моладзі са сцягам колераў георгіеўскай стужкі ў акупаваным Бабруйску ў 1943-м.
Яшчэ падчас вайны савецкія ўлады некаторым падраздзяленням (пераважна ваенна-марскіх сілаў) пачалі вяртаць назву "гвардзейскія" ў знак пашаны, тады ў некаторых з'явіліся колеры георгіеўскай стужкі, яна ж была і на некаторых узнагародах. Але пры гэтым стужка не станавілася галоўным сімвалам перамогі ў вайне — выкарыстоўвалі яе не так часта і
таго сэнсу не надавалі. Галоўным сімвалам заставаўся чырвоны сцяг перамогі. Да ХХІ стагоддзя.
