Дырэктар сырзавода: Глядзіш — а гэтую цвіль, нібыта, есці трэба!

120516 Luka6uk Syr.mp3

Імпартазамяшчэнне дабралася да сыра з цвіллю. На паліцах крам з’явіўся нарачанскі варыянт “Дор блю” — сыр з блакітнай цвіллю “Ракфорці”. Дырэктар Нарачанскага масласырзавода Сяргей Круглік прызнаецца: калі яму ўпершыню далі пакаштаваць тое, што іх завод павінен будзе вырабляць, не змог прапанаваны кавалак пакласці ў рот.

Сяргей Круглік: “Псіхалогія, напэўна, такая: я не мог праглынуць нават адзін кавалак! Глядзіш — а гэтую цвіль, нібыта, есці трэба. Але на сённяшні дзень так прызвычаіўся, што іншага сыра не прызнаеш!”

І “прызнае” яго дырэктар масласырзавода ў камбінацыі з чырвоным віном. "Не моцным", — удакладняе.

Беларускі “блакітны сыр” хоць і вырабляецца на айчынным заводзе па праграме імпартазамяшчэння, але цалкам беларускім назваць яго складана. У размове з Еўрарадыё Сяргей Круглік прызнаецца: тую ж цвіль даводзіцца набываць за мяжой, у Францыі. А па тэхналогіі вырабу ездзілі ў Чэхію і Славакію.

Сяргей Круглік: “Цвіль мы набываем. Так сама, як і закваскі — пакуль карыстаемся імпартнымі. Хаця, закваскі ўжо пачынаюць вырабляць нашы прадпрыемствы. Таму, магчыма, і цвіль з часам пачнуць вырабляць нашы прадпрыемствы, альбо самі будзем вырошчваць. Але пакуль карыстаемся імпартнымі”.

На сталічных рынках “Ракфорці” можна набыць па кошце ад 126 тысяч за кілаграм. У гіпермаркетах кошт вагаецца ў межах 140 тысяч. Прычым побач ляжыць імпартны сыр з цвіллю па кошце каля 160 тысяч. Дырэктар масласырзавода кажа, што выбраць менавіта іх сыр спажыўцы павінны таму, што па смаку ад імпартнага ён амаль не адрозніваецца, рэгіён іх “чысты”, а 20 тысяч — таксама грошы.

А вось “распрацоўшчыка” беларускага “блакітнага сыра” пытанне, чым беларускі аналаг адрозніваецца ад замежнага, у чым яго разыначка, прывяло ў разгубленасць. Супрацоўнік лабараторыі маслараблення і сырараблення Інстытута мяса-малочнай прамысловасці Ігар Фралоў прызнаецца: тэхналогіі вырабу беларускага сыра ад замежных не адрозніваюцца, цвіль — імпартная. Калі толькі беларускае малако дасць свой прысмак.

Ігар Фралоў: “Разыначка... Цяжка сказаць. А ці будзе ён выйграваць... Малако будзе адрознівацца, значыцца і смак сыра будзе адрознівацца. У нас сярэдняе ўтрыманне тлушчу ў малацэ 3.6-3.7%, утрыманне бялку — каля 3%. Калі ўзяць еўрапейскае малако, то там утрыманне тлушчу ў сярэднім будзе 4%, бялку — 3.5%. Малако (еўрапейскае. — Еўрарадыё) зусім іншае, больш багатае па складзе — там і тлушчу больш, і бялку. Адпаведна, і “выхад” іншы, і смак можа быць іншы сыра”.

І так і не здолеў адказаць, чаму пакупнікі павінны выбраць айчынны сыр, а не замежны. Маўляў, якім бы аднолькавым сыр ні быў, адценні смаку будуць адрознівацца. Магчыма, камусьці беларускія адценні прыйдуцца больш да спадобы.

Сам Фралоў, хоць і быў сярод тых, хто “распрацоўваў і запускаў у вытворчасць” сыр з блакітнай цвіллю, яго не любіць. А ў якасці парады эксперт параіў ужываць яго да... моцна салодкай гарбаты альбо кавы. Маўляў, ён жа салёны!

Дарэчы, завод прадае гандлярам свой сыр з цвіллю па 85 тысяч за кілаграм. Колькі іх сыр потым каштуе ў крамах, Сяргей Круглік ведае. Але, кажа, зараз для іх прадпрыемства галоўнае — каб сыр забіралі з завода, а не ваяваць з крамамі ды іншымі распаўсюджвальнікамі наконт гандлёвых накрутак.

Фота: http://www.onliner.by/