У якім стане танкавыя падраздзяленні Украіны і Расіі? Тэзісна пра галоўнае

У расійска-ўкраінскай вайне танкі не сталі бескарыснымі. Наадварот, іх роля ў баі ўзрасла, а функцыі пашырыліся. Пра тое, якая цяпер актуальная абстаноўка "на палях танкавых бітваў", блогу "Мілітарний" расказвае ваенны эксперт, экс-камандзір танкавага батальёна УСУ Мікалай Саламаха.

Мілітары-канал "Информация" сабраў асноўныя тэзісы з інтэрв'ю экс-камбата. Вось яны:

— на цяперашні момант Узброеныя сілы Украіны ўкамплектаваныя танкамі прыкладна на 80%;

— асноўныя страты расійскія танкісты панеслі праз дрэнную падрыхтоўку экіпажаў і іх няправільнае забеспячэнне. Вялікую колькасць трафеяў узялі, калі яны проста стаялі пасярод дарогі без паліва;

— трафейныя расійскія танкі даволі добра сябе паказваюць. Імі ўдалося нармальна авалодаць і выкарыстоўваць іх функцыянал. У некаторых украінскіх механізаваных брыгадах па некалькі танкавых узводаў (3–5 танкаў у адным узводзе) на трафейнай тэхніцы. Танкі ва УСУ цяпер выкарыстоўваюцца не так, як у 2014–2021 гадах, калі яны працавалі па адной-дзве машыны, а аж да роты (10 танкаў) адначасова. Але ёсць праблемы з размеркаваннем танкістаў пры перанавучанні з танкаў Т-64 і Т-80 на Т-72 і ў адваротным кірунку;

— на тое, каб навучыць украінскіх танкістаў абыходзіцца з заходнімі танкамі, пойдзе каля месяца. Але рамонтнікам спатрэбіцца не менш за тры-чатыры месяцы на асваенне новай тэхнікі. Пры гэтым эксперт лічыць, што замежныя танкі "Леапард" Украіне пакуль не патрэбныя, лепш было б знайсці больш Т-72. Ад аднаго-двух батальёнаў "Леапардаў" будзе больш шкоды, чым карысці. Усё таму, што трэба будзе выбудоўваць паралельную сістэму лагістыкі, рамонту, навучання, абслугоўвання і гэтак далей;

— таксама новыя начныя цеплавізійныя прыцэлы на трафейных і заходніх танках патрабуюць ведаў і навыкаў ад камандзіраў і наводчыкаў, якіх трэба сур'ёзна рыхтаваць, каб атрымаць адпаведны эфект ад выкарыстання тэхнікі. Цяпер ва Украіне такіх спецыялістаў няшмат;

— у Расіі рамонтных танкавых заводаў засталося тры, і іх магчымасці па рамонце і зняцці з захоўвання танкаў даволі абмежаваныя: не больш за 100–200 штук у месяц у суме. Украінцы і расіяне адводзяць тэхніку для рамонту мінімум на 200–300 кіламетраў ад фронту, транспартаванне займае 5-6 гадзін. Ніхто не хоча рызыкаваць спецыялістамі, а таксама спецыялізаванымі машынамі, неабходнымі для палявых майстэрняў;

— рамонт украінскіх танкаў на заводах у Еўропе дае адчувальныя вынікі. Магчымасці толькі аднаго рамонтнага прадпрыемства адлюстроўваюцца ў капітальным абнаўленні 20-30 танкаў у месяц. Запас агрэгатаў і спецыялістаў у еўрапейцаў ёсць. З Еўропы ў строй вяртаюцца па дзве-тры роты танкаў штомесяц;

— самым абароненым танкам войскаў РФ з'яўляецца Т-80БВМ, пасля яго ідзе Т-90А і мадыфікацыі Т-72Б;

— расійскія танкі Т-80БВМ выбылі на 90%. Т-72Б3 і Т-72Б3М яшчэ ёсць, іх страчана да 900 машын, застаецца яшчэ да 800 адзінак, але ёсць праблемы з навучанымі экіпажамі для іх. Таму расіяне дастаюць з захоўвання танкі Т-62М і старыя мадэлі Т-72 і Т-80, бо ёсць добраахвотнікі "ў гадах", якія ўмеюць з імі абыходзіцца;

— асколачна-фугасныя снарады паспяхова падаўляюць і нейтралізуюць танкі расіян. Дастаткова аднаго-трох пападанняў — і люкі адчыняюцца, танкі кідаюцца альбо экіпаж атрымлівае кантузію і застаецца ў танку назаўжды;

— войскі РФ актыўна выкарыстоўваюць кіраванае ўзбраенне танкаў Т-72Б3 і Т-80БВМ з адлегласці 4,5–5,5 кіламетра з засад. Дзякуючы мадэрнізацыям, якія праводзяцца, тэхнічная перавага на баку расіян, асабліва па кіраваным узбраенні (супрацьтанкавых ракетных комплексах);

— на кожны танк праціўніка ва ўкраінцаў ёсць у сярэднім дзесяць сродкаў паражэння, але іх выкарыстоўваюць і супраць грузавікоў, бронетранспарцёраў, баявых машын пяхоты і іншых машын. У навучаных салдат УСУ вельмі высокая эфектыўнасць прымянення процітанкавых сродкаў, асабліва ПТРК Javelin;

— замежныя добраахвотнікі просяць тое процітанкавае ўзбраенне, да якога яны прывыклі. Часцяком выбіраюць РПГ-7 або гранатамёт Matador замест NLAW, бо няма магчымасці зрабіць 3-4 трэніровачныя стрэлы. Калі б такая ж практыка была паўсюдна ва УСУ, эфектыўнасць прымянення процітанкавых сродкаў была б нашмат вышэйшая;

— той, хто выйшаў жывым з першага бою, — ужо дасведчаны баец. Хто перажыў 2-3 баі — вучыць астатніх. Пасля чатырох-пяці баявых сітуацый гэта ўжо "непераможнае падраздзяленне".