Гісторык Вольга Бабкова высветліла дату пабудовы Мінскай ратушы!

Хто і навошта познім летнім вечарам 1600 года ўварваўся ў дом менскага аптэкара Матыса Чаховіча? Дзе ў Менску XVII стагоддзя знаходзіліся Траецкая гара, Зборавая вуліца, Новы Рынак? Як баба-чараўніца Аўдоцця Алешкавая са Студзяніцы адпомсціла нялюбай суседцы? Якую лаянку ўжывалі беларусы чатырыста гадоў таму?

Адказы на гэтыя, здавалася б, рытарычныя пытанні дае Вольга Бабкова ў сваёй кнізе “І цуды, і страхі…” Прэзентацыя выдання адбылася ўчора ў галерэі "Ў". Аўтарка прызналася, што назву для кнігі вынайшла ў творах Яна Баршчэўскага. У адным месцы аўтар, ва ўласцівым яму стылі, апісвае незвычайныя, містычныя падзеі, а пасля падсумоўвае: “Карацей, і цуды, і страхі…”

Вольга Бабкова ўжо чвэрць стагоддзя працуе ў Нацыянальным гістарычным архіве, у аддзеле старажытных актаў. Праз яе рукі прайшлі тысячы дакументаў, большасці з якіх трыста, чатырыста гадоў. Адтуль спадарыня Вольга расчытвала найдрабнейшыя падрабязнасці з жыцця старадаўніх беларусаў. Нават назвы раздзелаў кнігі вабяць і прымушаюць неадкладна пачаць чытанне: “Лаянка”, “Чарадзейства”, “Карчма”, “Дарога”, “Скарбы са шляхецкіх скрыняў”. Вольга Бабкова апавядае, што падлічыла агульную колькасць дакументаў, якія апрацавала для стварэння кнігі.

Вольга Бабкова: "Першая кніжка, з якой я пачала працаваць – гэта Менская кніжка, яна мае 1,5 тысячы старонак. Такіх кніжак было тры. Пасля мне яшчэ даводзілася чытаць судовыя кнігі Слонімскіх судоў, Берасцейскіх судоў… Яны былі ўжо не такія велізарныя – па 600, 800 старонак…

Агулам, калі падумаць, колькі старажытных дакументаў мне давялося пагартаць за 25 гадоў працы ў архіве, то з дапамогай спадара Арлова, я падлічыла, што прачытала недзе 20 тысяч аркушаў. Калі іх выкласці адзін за другім, атрымаецца ў даўжыню каля 60-ці кіламетраў. Гэта прыкладна як адлегласць ад Мінска да Бырысава!.."

Вёў імпрэзу Ўладзімір Арлоў – славуты пісьменнік-гісторык, калега і даўні сябар Вольгі Бабковай. Спадар Арлоў распавёў, што яму спадабалася ў кнізе найбольш.

Уладзімір Арлоў: "Мой улюбёны раздзел з гэтай кніжкі — раздзел “Імёны”. Я проста чытаю гэты раздзел як паэму!.. Вы толькі паслухайце: Сэбасцьян Спадоба, Апанас Перапеча, Стэфан Шчодра, Хама Драгба, Сцяпан Хіха, Зафея Зелянуха, Янка Ліхі, Каспар Непітушчы… Можна толькі ўявіць, колькі ён выпіў, перш чым заробіў такое імя сабе!..

Я спадзяюся, што сярод гэтых імёнаў — імёны маіх будучых апавяданняў і аповесцяў. Вельмі прыемна таксама, што гэтыя імёны не канулі ў Лету. Што сёння ў зале былі выступоўцы, імёны большасці з якіх я знайшоў у кнізе сярод імёнаў жыхароў Менску XVI-XVII стагоддзяў..."

На імпрэзе выступалі сябры і калегі Вольгі Бабковай. Сярод іх — знаны архівіст, адзін з найлепшых знаўцаў гісторыі Мінска Ўладзімір Дзянісаў. Спадар Дзянісаў паведаміў прысутным, што Вольга Бабкова зрабіла ў кнізе сапраўднае навуковае адкрыццё.

Уладзімір Дзянісаў: "Спадарыня Вольга адшукала на старонках адной з крымінальных спраў вельмі каштоўную інфармацыю — дагэтуль гісторыкі не ведалі, калі ўсё ж такі было скончана ў Менску будаўніцтва мураванай ратушы. А яно было скончана ў 1600 годзе! І, як сказана ў дакуменце, “ратуш новазбудаваны ку аздобе мяста”.

Больш за тое — у гэтым жа дакуменце ёсць згадка пра тое, што Менская ратуша мела гарадскі гадзіннік! Нават не кожны еўрапейскі горад мог дазволіць сабе набыць такую каштоўнасць!.."

Уладзімір Арлоў адзначыў на заканчэнне, што Вольга Бабкова робіць надзвычай каштоўную справу – напаўняе наш горад старадаўнімі міфамі, фактамі, дэталямі. Тым, што так старанна вынішчалася тут працяглы час.


Вольга Бабкова


Вокладка кнігі


Імпрэза адбывалася ў "Галерэі Ў"


Вядзе імпрэзу Уладзімір Арлоў


З выхадам кнігі Вольгу Бабкову віншуе гісторык Уладзімір Дзянісаў


Імпрэза праходзіла нязмушана і цікава


Цёплыя словы сказала колішняя намесніца дырэктарка архіва Святлана Іванаўна Паўловіч


Чытае вершы Андрэй Хадановіч


Андрэй Хадановіч прызнаўся, што захапляецца гістарычнымі ведамі спадарыні Бабковай


Вольга Бабкова ведае шмат дэталяў з жыцця Менска XVIІ стагоддзя!