Яна працуе ў музеі і знайшла сябе на карцінах
Знаёмцеся, гэта Алена Давідовіч. Дзяўчына — інжынер, працуе ў Нацыянальным мастацкім музеі ў Мінску.
Здаецца, Алена можа падысці да кожнай карціне ў музеі — і стаць яе часткай. Гэта самая сапраўдная магія! Ці чароўная сіла мастацтва.
"Партрэт Марка Шагала" (Юдэль Пэн, 1914 год) і Алена:
"Гуляючы па музеі, я зусім (не)выпадкова знайшла вельмі дзіўнае падабенства. Чым даўжэй я разглядала карціны, тым было цікавей — я бачыла там сябе".
Алена і "Жаночы партрэт", мастак Канстанцін Макоўскі, 1878 год:
Алена і партрэт Марыі Радзівіл працы невядомага мастака XIX стагоддзя:
Алена ў карціне Пятра Басіна "Партрэт С.С. Бібікавай", 1839 год:
Алена ў карціне Іллі Рэпіна "Партрэт Л.М. Штейнгель", 1895 год:
Вечнае ззянне чыстай прыгажосці падарожнічае паміж эпохамі.
Алена ў "Маках" Мікалая Залознага, 1968 год:
Алена Давідовіч і іншыя работнікі мастацкага музея год таму прымалі ўдзел у фотапраекце “Я працую ў музеі…” — распавядалі пра свае ўлюбёныя карціны.
Чым патлумачыць, што загадкавы вобраз падарожнічае з карціны на карціну? Дзяліцеся версіямі ў сацсетках: Facebook, "ВКонтакте", "Аднакласнікі".
Фатограф, ідэя "музейнага" проекта — Таццяна Менская, памочнік-фатограф Дыяна Панкова. Фота і тэкст размешчаныя на Еўрарадыё са згоды аўтара.
