“Наша публіка пакуль не гатовая да алкаголю на фестывалях”

Арганізатары першага оўпэн-эйра сезону прыйшлі ў студыю “Еўрарадыё” заклапочаныя фінальнай падрыхтоўкай да фестывалю. Ян Бусел і Зміцер Шаўчук з рэдкай для іх сур’ёзнасцю канстатавалі ў Беларусі эпідэмію The Beatles, распавялі, чаму ў краіне няма двухдзённых фестываляў і адказалі на самыя частыя пытанні патэнцыйных наведвальнікаў The Beatles Shabli.

Беларусам патрэбныя фестывалі!

Еўрарадыё: Сёлета чакаецца безліч фестываляў. Навошта столькі, ці не падаецца вам, што ўжо ў ліпені беларусам яны абрыднуць?

Зміцер Шаўчук: Не! Гэта, наадварот, паказчык таго, што беларусам яны патрэбныя. Попыт нараджае прапанову. Як у краме: вам жа прыемна, што на прылаўках стаіць не адзін від кефіру, які ці ёсць, ці няма. Трэба, каб яшчэ і ражанка была, і ёгурт…

Еўрарадыё: Але калі кефір адзін, яго набудуць у любым выпадку. А калі будзе выбар, вытворца страціць пакупніка…

Ян Бусел: Але фэсты ж рознага фармату! І ёсць публіка, якая выбірае, бо яна можа пайсці і туды, і туды, а можа катэгарычна адмовіцца ад наведвання канкрэтна гэтага фэсту. Таму мяне радуе, што ў гэтым сезоне няма фэстаў, якія перасякаюцца.

Зміцер Шаўчук: Калі б у адзін дзень, ці праз дзень былі фэсты аднолькавыя па лайн-апе ці падыходзе, то мы б казалі пра праблему. А пакуль ― усё толькі на развіццё, бо фэсты абсалютна розныя і прывабліваюць яны розную публіку.

Нарыхтоўка дроў на The Beatles Shabli

 

Каб трапіць у атмасферу вялікага фэсту, не трэба ехаць за мяжу!

Еўрарадыё: На беларускія фэсты збіраецца ў лепшым выпадку 5 тысяч чалавек, што б там ні было з лайн-апам, забавамі, надвор’ем і г.д…

Ян Бусел: Таму і трэба папулярызаваць сам фестывальны рух. Вялікая колькасць розных фэстаў прыцягне ўвагу людзей, якія ніколі не былі на оўпэн-эйрах за мяжой і не ведаюць, што гэта такое… Цяпер у іх ёсць магчымасць паспрабаваць і зразумець, для іх гэта ці не. Пры гэтым, не трэба ехаць у Расію на якое-небудзь “Нашествие”, каб адчуць і зразумець атмасферу. Яна ўжо ёсць і ў нас. На пачатак ліпеня запланаваны “Мост” ― адзіны фэст, які афіцыйна будзе ісці 2 дні. І ён будзе развівацца. Я б не стаў патрабаваць ад нашай аўдыторыі адразу масава ехаць на ўсе фэсты, якія сёлета будуць. З часам людзі даведаюцца і вызначацца самастойна.

Зміцер Шаўчук: Для мяне фестываль ― гэта тры дні плюс-мінус некалькі дзён, цалкам адарваных ад звычайнага жыцця. Безліч музыкі, людзей… Каб літаральна пражыць яшчэ ажно жыццё на фестывалі. Але мы пакуль нават блізка не можам падыйсці да гэтага.

Ян Бусел: Калі 4 гады таму Prodigy выступілі на “Дынама”, казалі: “Нарэшце зорка сусветнай велічыні да нас прыехала”. А цяпер колькі іх было за апошнія два гады, і колькі з іх ужо прыязджала па некалькі разоў? Усё развіваецца, гэта класна. І фестывалі будуць развівацца. Калі-небудзь і ў нас будзе некалькі сапраўды буйных летніх фэстаў.

Еўрарадыё: Кожны год мы чуем ад самых розных арганізатараў: мы толькі ў першы (ці другі) раз фестываль робім, і таму пакуль не наважваемся зрабіць яго двухдзённым. Дык а калі ўжо наспее час?

Зміцер Шаўчук: Яшчэ год-два трэба пачакаць. Гэта ж не толькі ад нашага жадання залежыць, не толькі ад арганізатараў. Ёсць пытанні з заканадаўствам, ёсць умовы. Натуральна, якая-небудзь вялікая міжнародная карпарацыя здолее гэта зрабіць без асаблівых праблем. Але і яна наўрад ці захоча, бо пакуль не ўбачыць у гэтым сэнсу…

Новы плот, які агароджвае фестывальную тэрыторыю, фарбавалі ўсім хутарам

“Некалькі гадоў таму ў "Шаблі" немагчыма было правесці нармальна і адзін дзень фэсту”

Еўрарадыё: На тым жа "Шаблі" людзі ўсё адно застаюцца на ноч. Дык што перашкаджае зладзіць выступ музыкаў яшчэ і на наступны дзень, ад раніцы і хоць бы да 16-17 гадзіны? Каб людзі якія і так застануцца, засталіся яшчэ і пад музыку.

Ян Бусел: Улічваючы тую інфраструктуру, якая ёсць сёння на хутары, мы гэтага зрабіць не можам. Мы і так яе загружаем па максімуме, нават з той колькасцю людзей, якая чакаецца на адзін дзень. Мы ж ведаем свае магчымасці і магчымасці пляцоўкі. Людзям будзе некамфортна на другі дзень, а таму, лепш мы не будзем гнацца за маштабам і зробім выдатна, але адзін дзень.

Зміцер Шаўчук: Ну, і, безумоўна не трэба забывацца пра грошы. Маючы вялізарныя сумы вольных грошай, можна любую пляцоўку падрыхтаваць да шматдзённага буйнога фэсту за пару месяцаў. Але гэта гісторыя не пра нас. Але некалькі гадоў таму ў "Шаблі" немагчыма было правесці нармальна і адзін дзень фэсту. Бо трэба было мець інфраструктуру, пачынаючы ад прыбіральняў да пляцоўкі, дзе можна паставіць намёты. А цяпер ужо гэта можна зрабіць, так што, трэба пачакаць.

Еўрарадыё: Тады яшчэ адно пытанне. Пакуль у нас не было ніводнага фэсту, дзе б стаялі душавыя, ці хоць бы проста рукамыйнікі. Дык а тут у чым праблемы? Душ не такі дарагі, але, на мой погляд, летам у спёку ён проста неабходны!

Зміцер Шаўчук: Ну, душа ў нас не будзе сапраўды. Але ў нас будзе рэчка Буянка. Цяпер там зробленыя спецыяльныя спускі ў цені дрэваў ды такі адмысловы “гарадок”… Я б не назваў гэта прыняць душ, але дакладна асвяжыцца там можна будзе. Ну, а рукамыйнікі ў нас будуць, напэўна, упершыню за ўсю гісторыю хутара “Шаблі”. Будзе такое месца, куды змогуць падысці адначасова некалькі чалавек і ўмыцца, набраць вады… Вада, дарэчы, з калодзежа, яе можна піць. Ну, і колькасць прыбіральняў мы павялічваем на наш фэст, бо таго, што на хутары ўжо ёсць, нам не хапае.

Еўрарадыё: Калі ўжо ўзгадалі пра Буянку, то мне падаецца, што чалавек сто адначасова здолеюць выбіць яе з берагоў!

Зміцер Шаўчук: Хутар знаходзіцца ў вёсцы Малое Запруддзе, а ў кіламетры ёсць вёска Вялікае Запруддзе. Ужо з назвы вынікае, што побач ёсць запруды. Кіламетрах у двух па дарозе ёсць адна вялікая і адна маленькая сажалка, гэта калі вельмі ўжо трэба. Таксама, калі дзеці закамандавалі, што “буянкі мала, мы хочам плаваць брасам”, то каля Гародзькаў працякае заходняя Бярэзіна, гэта крыху не даязджаючы да хутара. Варыянтаў хапае.

Той самы "гарадок" над рэчкай, побач з купальным месцам

 

“Мы прапануем наведвальнікам і ежу, і напоі, але раім усё браць з сабой”

Еўрарадыё: Тады працягнем пра мінулагоднія мінусы "Шаблі" і не толькі. Кропкі харчавання, якіх звычайна не хапае. Яны ёсць, але з-за чэргаў губляюць прывабнасць. Вы што-небудзь з гэтым будзеце рабіць?

Ян Бусел: Мы не можам павялічыць іх колькасць. Але 1 чэрвеня, каб паменшыць чэргі, мы вырашылі размеракаваць кропкі харчавання па характары. У нас будзе асобнае месца, дзе можна набыць халодную ваду і г.д. і не стаяць пры гэтым у чарзе, дзе будуць набываць шашлык і кашу. Ну, і асобна будзе гарачае харчаванне.

Зміцер Шаўчук: То бок будзе кухня, а асобна ад яе — штосьці накшталт кавярні з гарбатай, вадой і снэкамі. Плюс — на кірмашы будуць асобныя кропкі з поп-корнам і салодкай ватай. Будзе там яшчэ “гарбатня”, дзе можна будзе дэгуставаць гарбаты і набываць іх, каб потым заварваць у тым жа намётавым мястэчку.

Ян Бусел: Але галоўнае, што усе могуць узяць з сабой ежу, пітво, той жа мангал ― гэтага ніхто не забараняе. У нас будзе асобная пляцоўка, куды можна паставіць мангал, пасцяліць там пакрывала і размясціцца ў фармаце пікніка. То бок, мы прапануем наведвальнікам і ежу, і напоі, але раім усё браць з сабой!

Зміцер Шаўчук: Ну, і ў самой вёсцы Малое Запруддзе, што побач з хутарам "Шаблі", будзе яшчэ адзін сюрпрыз, пра які мы казаць пакуль не будзем. На яго будуць указальнікі з самога фестывалю, і пакуль гэта ўся інфармацыя.

 

“Дастаткова аднаго дурня на 5 тысяч чалавек, з-за якога будуць праблемы ў ва ўсіх”

Еўрарадыё: Не магу не спытацца пра алкаголь…

Зміцер Шаўчук: Што чалавеку трэба, тое ён і будзе рабіць! Але ёсць і іншы бок ― заканадаўства. Супраць закону не пойдзеш. На тэрыторыі хутара падчас фэсту алкаголь прадавацца не будзе. Калі на вуліцы вас убачаць п’яным і вы будзеце сябе дрэнна паводзіць, вас забярэ міліцыя. Бо п’яным у грамадскіх месцах нельга знаходзіцца. Прыкладна тое ж будзе і на хутары.

Еўрарадыё: А на вашу думку, ці патрэбны увогуле алкаголь на фестывалях?

Ян Бусел: Улічваючы тое, што мы кажам толькі пра першыя крокі ў развіцці фестывальнага жыцця ў Беларусі, а фестываль ― масавае мерапрыемства, то варта спытаць, ці гатовыя нашы людзі да ўжывання алкаголю на масавых мерапрыемствах?

Еўрарадыё: Дык адкажыце на гэтае пытанне!

Зміцер Шаўчук: Я думаю, што не!

Ян Бусел: І я думаю, што не гатовыя! Бо дастаткова аднаго дурня на 5 тысяч чалавек, з-за якога будуць праблемы ў ва ўсіх: арганізатараў, наведвальнікаў і г.д. Плюс — яшчэ і фестываль закрыюць!

Фестывальная ахова на вахце!)

 

“Людзі мусяць ехаць на фестываль па музыку”

Еўрарадыё: Ну, прабачце! Такое можа быць дзе заўгодна! Адзін дурань на 5 тысяч можа з’явіцца і ў Польшчы і ў Германіі і ў Расіі…

Зміцер Шаўчук: Там публіка іншая! У Расіі, напрыклад, гарэлку загадзя закапваюць на полі перад сцэнай яшчэ да пачатку таго ж фестывалю “Нашествие”.

Ян Бусел: У любым выпадку, мы адштурхоўваемся ад таго, што маем цяепр. Я чуў, што на тым жа фестывалі “Мост” ідуць перамовы, каб лёгкі алкаголь прадаваўся хоць бы ў VIP-зоне. Спадзяюся, усё атрымаецца, і гэта будзе сапраўдны крок наперад. А з цягам часу, можа, народ навучыцца масава адпачываць, і ўлада пойдзе насустрач.

Еўрарадыё: Не, ну вы мяне літаральна пакрыўдзілі сваім стаўленнем да публікі. Спачатку ў нас лепшая публіка, а потым яна ўжо не здольная папіць піва і нармальна сябе паводзіць!

Ян Бусел: У нас сапраўды выдатная публіка, якая разумее ўсё, што адбываецца! Але ж мы цяепр кажам агулам пра патэнцыйных наведвальнікаў. То бок не тых, з кім мы ўжо знаёмыя, а тых, хто можа падцягнуцца.

Зміцер Шаўчук: Тут трэба казаць яшчэ і пра фестывальную культуру агулам. А яна складаецца, у тым ліку, і з культуры ўжывання алкаголю, і з агульнай культуры чалавека. І калі людзі прыязджаюць з думкай, што зараз дзе-небудзь як-небудзь выключацца, то гэта дрэнна і няправільна. Людзі мусяць ехаць на фестываль па музыку. Па тое, што там прапануецца, а не “еду на лецішча да сяброў, буду там у поўны ўмат і будзе там граць камп’ютар”.

Бітламанія ўтварылася як альтэрнатыва сучаснаму рэпу

Еўрарадыё: Што за эпідэмія Beatles у краіне? Напрыканцы мінулага году некалькі Beatles-фэстаў прайшло, у гэтым годзе ўжо некалькі прайшло, рэгулярна ладзяцца тэматычныя вечарыны, 1 чэрвеня вы ладзіце The Beatles Shabli, што гэта?

Зміцер Шаўчук: Проста на Ждановічы рэчы з брытанскім сцягам завезлі! Звярніце ўвагу, увесь Мінск ходзіць у майках, джынсах, кедах, з торбамі з брытанскім сцягам.

Ян Бусел: Што тычыцца канцэртаў ды вечарынак, то гэта толькі падаецца, што іх шмат. Іх робяць адны і тыя ж людзі, адны і тыя ж арганізатары. Можа быць, мы можам казаць пра другую хвалю ўзнаўлення цікавасці да “Бітлоў”. Першая была на пачатку 2000-х, цяпер гэтае пакаленне (то бок, мы) вырасла і пачало самастойна рабіць гэтыя вечарыны. А што тычыцца сённяшняй аўдыторыі, то гэта на траціну ці больш — студэнты малодшых курсаў. Таму пытанне: адкуль пайшла другая сучасная хваля бітламаніі, хутчэй, да сацыёлагаў. На маю думку, гэта здарылася з-за адсутнасці якаснай альтэрнатывы сучаснаму рэпу. Я не хачу нікога пакрыўдзіць, але маладой аўдыторыі прапануюць выключна рэп і хіп-хоп. А што будуць слухаць людзі, якія не прымаюць такую музыку? Яны ідуць да бацькоў з пытаннем што паслухаць, а бацькі раяць тое, што слухалі самі ― The Beatles.

Еўрарадыё: То бок, вы вырашылі зрабіць The Beatles Shabli, бо пачалася другая хваля папулярнасці The Beatles, так?

Зміцер Шаўчук: Хутчэй, унутранае жаданне, а не камерцыйнае. Для мяне “Бітлз-фэсты” на пачатку 2000-х былі самымі лепшымі фестывалямі. Няхай яны былі аднадзённыя: раніцай прыехаў, вечарам з’ехаў, але для мяне гэта было сапраўднае музычнае адкрыццё. Я не памятаю што за гурты там выступалі, у якіх касцюмах яны былі, але я дакладна памятаю атмасферу фестывалю. Атмасфера была непаўторная, і таго ж мы прагнем дасягнуць на The Beatles Shabli.

“Мы будзем заўсёды на баку бацькоў і іх дзяцей, няхай і 13-гадовых!”

Еўрарадыё: Давайце хуценька па асноўных пытаннях ад слухачоў: дзе можна набыць квіток?

Зміцер Шаўчук: Дакладна можна паглядзець гэта на нашым сайце thebeatles.by. Але ў трох словах: на сайтах kvitki.by, ticketpro.by, да 31 траўня ўключна яны каштуюць па 160 тысяч. У дзень мерапрыемства, 1 чэрвеня іх можна набыць па 200 тысяч на ўваходзе. Таксама можна квіткі знайсці ў крамах “Евросеть”, “Связной” у гарадскіх касах і шмат дзе яшчэ. На сайце ёсць усё, плюс — варыянты не плаціць адсотак усім гэтым распаўсюджвальнікам, калі цікавіць (усміхаецца).

Ян Бусел: Дзецям да 12 гадоў уваход бясплатны! Ніякіх дакументаў не трэба! Будзем глядзець па знешнім выглядзе. Мы будзем заўсёды на баку бацькоў і іх дзяцей, няхай і 13-гадовых!

Еўрарадыё: А разыгрываць больш не будзеце?

Ян Бусел: Мы не будзем! Ад пачатку лютага, калі мы пачалі падрыхтоўку да фэсту, з дапамогай нашых партнёраў ды сацыяльных сетак, тэматычных канцэртаў мы разыгралі больш за 80 квіткоў. Але некаторыя нашы партнёры яшчэ будуць разыгрываць. Напрыклад, Еўрарадыё.

Еўрарадыё: Вы дагэтуль працягваеце шукаць валанцёраў, а што яны будуць рабіць на фэсце і як імі стаць?

Зміцер Шаўчук: Трэба мець жаданне і вольны час з вечара 31-га траўня да вечара 2-га чэрвеня. Далей трэба звязацца з намі ці праз сацыяльныя сеткі, ці па тэлефоне інфалініі +375 29 140 8000.

Ян Бусел: А займацца яны будуць каардынацыяй, уборкай, ажыццяўляць дадатковы кантроль і г.д. У валанцёраў мы звычайна пытаемся, чым яны жадаюць займацца. Калі жадае працаваць на дзіцячай пляцоўцы, то калі ласка! Напрыклад, у намётавым мястэчку трэба будзе дапамагаць людзям з размяшчэннем. Можа, хто не ўмее намёт ставіць! Трэба падказаць, дзе што знаходзіцца, дзе вада, прыбіральня і г.д.

Еўрарадыё: Як шукаць валанцёраў і ўвогуле як арыентавацца на тэрыторыі фэсту?

Ян Бусел: У валанцёраў будуць ярка жоўтыя камізэлькі, ну, і самі яны будуць шукаць разгубленыя твары і пытанне ў вачах.

Зміцер Шаўчук: Але, перш за ўсё, у нас будзе стаяць інфа-цэнтр у самым цэнтры хутара. Там спецыяльныя людзі будуць адказваць на любыя пытанні наконт фестывалю. Апроч гэтага, там можна будзе зарадзіць мабільныя тэлефоны і пакінуць каштоўныя рэчы.

Загалоўнае фота: ultra-music.com