Рэстараны адказваюць мінчукам, якія скардзяцца на чарговую пешаходную вуліцу
![Пешеходка перасякаецца з жылымі дамамі](/sites/default/files/styles/gallery_main/public/2023-08/kam0.jpg.webp?itok=TDugHhuq)
Пешеходка перасякаецца з жылымі дамамі
"А вы зачыняйце вокны"
Піўны рэстаран "Гаштэт", чайхана "Баклажан", бар "Перасмешнік" — гучная музыка, якая грае ў гэтых установах да позняй ночы, прымусіла жыхарку дома №8 па вуліцы Камсамольскай Надзею Нянашаву напісаць скаргу ў Мінгарвыканкам.
"Па раніцах нас будзіць шум будоўлі [у толькі што адрамантаваным "пешаходным цэнтры" Мінска працягваецца рамонт ліўневай каналізацыі], а па начах не дае спаць музыка з рэстаранаў, — распавядае яна Еўрарадыё. — Тыя, што адчынены ў нежылым фондзе, атрымалі права працаваць да 2-4 гадзін раніцы. На вуліцы вісяць калонкі і транслююць музычную праграму! Людзі, якія жывуць побач, вымушаныя гэта цярпець. А як з нашым правам на адпачынак?"
Па словах мінчанкі, яна тры месяцы прыходзіла да рэстаратара з просьбамі даць людзям паспаць. Але ніякай рэакцыі акрамя фразы: "А вы зачыняйце вокны" — не было. Таму прыйшлося скардзіцца кіраўніцтву горада.
Падобная гісторыя ўжо адбывалася ў Мінску на вуліцы Карла Маркса. У траўні 2012 года рух на ёй сталі абмяжоўваць на выхадныя ў летні час. У гэтыя дні тут збіраліся музыкі, мастакі і акцёры — у сталіцы, нарэшце, з'явілася месца, дзе пастаянна адбывалася нешта цікавае. Праз пару сезонаў пешеходку на Маркса прыкрылі. Гэта адбылося пасля скаргаў мясцовых жыхароў на шум пад вокнамі.
![Рестораны отвечают минчанам, которые жалуются на очередную пешеходную улицу](/sites/default/files/paragraphs/image/kam1.jpg)
"Кіраўніцтва распарадзілася прыбраць калонкі. Я іх зняў"
Няўжо дзеля начных прыбыткаў рэстараны гатовыя ахвяраваць спакоем жыхароў гістарычнага цэнтра? Еўрарадыё вырашыла пацікавіцца, што думаюць на гэты конт работнікі згаданых устаноў. І ведаеце, што? Ды яны проста святыя!
У адміністрацыі "Гаштэта" нам сказалі, што калонкі на вуліцу ніхто не выносіць.
"У нас жывая музыка толькі па выходных і толькі ўнутры, — кажуць тут. — Як гэта можа перашкаджаць людзям, якія жывуць у кватэрах, не ясна. Можа быць, нейкія наведвальнікі потым ідуць шпацыраваць па вуліцы ці сядзяць і размаўляюць на лавачках, але гэта пракантраляваць немагчыма. Пешаходны цэнтр".
![Рестораны отвечают минчанам, которые жалуются на очередную пешеходную улицу](/sites/default/files/paragraphs/image/kam2.jpg)
![Рестораны отвечают минчанам, которые жалуются на очередную пешеходную улицу](/sites/default/files/paragraphs/image/kam3.jpg)
У адрозненне ад "Гаштэта", у "Баклажане", акрамя жывой музыкі ўнутры ўстановы, калонкі звонку раней віселі. Першым, з кім атрымалася пагутарыць тут, стаў як раз спецыяліст па тэхніцы.
"Каб вы ведалі, учора [22 жніўня. — Еўрарадыё] кіраўніцтва загадала прыбраць калонкі. Я іх зняў", — сказаў ён.
Выслухаўшы гісторыю пра скаргі, мужчына задае рытарычнае пытанне: "Я б таксама скардзіўся, калі б мне нешта перашкаджаў, але хто прыдумаў і даў заданне арганізаваць тут пешаходную вуліцу: тыя, хто скардзіцца, або Мінгарвыканкам?"
![Рестораны отвечают минчанам, которые жалуются на очередную пешеходную улицу](/sites/default/files/paragraphs/image/kam5.jpg)
"Тэлефанаваць і скардзіцца пачынаюць ужо пасля 22:00"
Гутарку падхоплівае адміністратар Наталля Алаф’ева. Дзяўчына прыгадвае, што раней працавала ў адной з устаноў на праспекце Незалежнасці. Там жыхары таксама ўвесь час скардзіліся на шум, нягледзячы на гукаізаляцыю і тоўстыя цагляныя сцены "сталінкі".
"Тады работнікі баяліся выйсці пагутарыць або папаліць на вуліцу пасля змены, таму што незадаволенасць выклікаў нават нязначны шум, — кажа яна. — Што да "Баклажана", то ў нас ёсць выразная інструкцыя ад кіраўніцтва, калі і як уключаць музыку, каб нікому не замінаць.
![Рестораны отвечают минчанам, которые жалуются на очередную пешеходную улицу](/sites/default/files/paragraphs/image/kam4.jpg)
Па выходных да 23:00 на тэрасе граюць музыкі. Мы маем на гэта поўнае права, але ў апошні час нам пачынаюць тэлефанаваць і скардзіцца ўжо пасля 22:00. Маё асабістае меркаванне — калі чалавек жыве ў цэнтры, ён павінен усведамляць тое, што так, будзе шумна. Ніхто не кажа: "Прадавайце кватэру і з'язджайце ў іншае месца". Але музыка ў турыстычным цэнтры — гэта натуральна. Калі ты не можаш памяняць сітуацыю, трэба памяняць сваё стаўленне да яе".
Тлумачачы апошнюю фразу, Наталля распавядае, як турысты часта скардзяцца на тое, што ў Мінску ў буднія дні пасля 23:00 жыццё замірае.
"Калі мы хочам, каб у гасцей горада не складалася ўражанне, што ў нас няма чым заняцца, сітуацыю трэба выпраўляць. Мне здаецца, што гэта выдатна, калі ёсць месцы, дзе можна адпачыць. Калі ўсё пазачыняць і забараніць, ад гэтага пацерпіць імідж горада. Навошта трэба было арганізоўваць пешеходку, ўліваць у яе такія вялізныя грошы, калі цяпер тут нельга будзе расслабіцца? Усе проста пойдуць на Зыбіцкую — туды, дзе няма жылых дамоў, дзе можна патанчыць, пашумець, пакрычаць".
Дзяўчына кажа, што пасля таго, як жывая музычная праграма на тэрасе заканчваецца, музыка пераходзіць у бар. У памяшканні працуе кандыцыянер, таму ёсць магчымасць зачыняць вокны і не дастаўляць нязручнасцяў мясцовым жыхарам. Тым не менш, скаргі працягваюцца.
"Нас часам блытаюць з суседзямі. Літаральна нядаўна нам тэлефанавалі і скардзіліся на музыку, а музыкі гралі ў суседнім "Перасмешніку". Зразумейце, нам самім не ў кайф з некім лаяцца, таму стараемся рабіць максімальна ўсё, што ад нас залежыць".
"Цяпер цікава, што нас чакае пасля гэтых скаргаў"
Бармэн "перасмешніка" Сяргей распавядае, што з 21:00 да 23:00 на тэрасе ўстановы можна паслухаць жывую музыку, але потым музыкі, як і ў "Баклажане" перамяшчаюцца ўнутр, а калонкі выключаюцца.
![Рестораны отвечают минчанам, которые жалуются на очередную пешеходную улицу](/sites/default/files/paragraphs/image/kam6.jpg)
"Скардзілася толькі адна жанчына, — не адмаўляе ён. — Можа быць, жыхарам нешта і чуваць. Я ў іх у гасцях не быў. Усё, што можна, мы робім. Па мне, музыкі граюць і спяваюць не гучна. Так, сядзяць яны ля ўваходу, але калонкі выключаны. Мы ўнутры. Вы прапануеце паставіць нам кандыцыянеры і пластыкавыя вокны, і вырашыць пытанне так? Цяпер цікава, што нас чакае пасля гэтых скаргаў. Калі прыедзе праверка і нам замераюць узровень гуку, мы атрымаем афіцыйнае пацверджанне таго, што ў нас усё нармальна, таму музыкі будуць працягваць іграць".
![Рестораны отвечают минчанам, которые жалуются на очередную пешеходную улицу](/sites/default/files/paragraphs/image/kam7.jpg)
Шум на пешаходцы — не адзінае, што не задавальняе Надзею ў новым абліччы пешаходнага цэнтра горада.
"Людзі не адрозніваюць пешаходную зону ад праезнай часткі, — адзначае яна. — На Рэвалюцыйнай, каля бара "Вінная шафа", пастаянна збіраюцца наведвальнікі і не даюць праехаць машынам. Неяк раз я там доўга прастаяла па дарозе на вакзал, хтосьці паставіў на дах маёй машыны келіх віна, хтосьці штурхаў нагамі колы".
![Рестораны отвечают минчанам, которые жалуются на очередную пешеходную улицу](/sites/default/files/paragraphs/image/kam8.jpg)
На гэта ва ўстанове Еўрарадыё адказалі, што нічога падобнага сёлета адбыцца не магло, бо праезную частку ад пешаходнай адгарадзілі ланцугом, а сярод наведвальнікаў у асноўным дзяўчаты, якія не стануць біць нагамі па колах.
"Мы назіраем, што адбываецца звонку. У выпадку чаго — адразу рэагуем", — сказалі тут.
* * *
Агенцтва "Мінск-Навіны" паведамляе, што пасля звароту Надзеі Ненашавай старшыня Мінгарвыканкама даручыў сабраць уладальнікаў устаноў на "пешаходцы" і абавязаць іх заключыць дамову на ахову квартала. Акрамя таго, ім будзе даручана дэмантаваць калонкі з фасадаў. У бліжэйшы час у квартале з'явяцца шлагбаўмы, а кантроль за выкананнем установамі правілаў і рэжыму працы ўзмоцняць.