Нікарагуа і Беларусь: знайдзіце 0 адрозненняў

08/01/2024 - 17:20

Рэжым у Нікарагуа вельмі падобны да беларускага

Рэжым у Нікарагуа вельмі падобны да беларускага / unsplash.com

Днямі стала вядома, што Беларусь і Нікарагуа ўзаемна адмянілі візавы рэжым для турыстаў. Грамадзяне абедзвюх краін цяпер могуць знаходзіцца там без візы да 90 дзён у годзе. Рашэнне ўступіць у сілу праз месяц.

На Нацыянальным прававым партале сказана, што дакумент прыняты "для развіцця і паглыблення сяброўства і супрацоўніцтва паміж Рэспублікай Беларусь і Рэспублікай Нікарагуа".

Прамых рэйсаў паміж Мінскам і сталіцай краіны Манагуа няма. Самы хуткі шлях, з мноствам перасадак, калі пашанцуе, зойме каля сутак. Зразумела, гэты варыянт падарожжаў наўрад ці будзе карыстацца вялікай папулярнасцю ў беларусаў.
Еўрарадыё вырашыла паглядзець, чым характэрная Нікарагуа і што агульнага ў яе палітычнай сістэмы з рэжымам Лукашэнкі ў Беларусі.

“Братні народ”

Pozirk звярнуў увагу на тое, што таваразварот паміж краінамі настолькі малы, што пасольства Беларусі ў Рэспубліцы Куба (па сумяшчальніцтве адказвае за адносіны з Нікарагуа) не прыводзіць ніякіх лічбаў. З 2017 года ён няўхільна падаў і да 2021-га склаў усяго 1,2 мільёна даляраў.

Але актыўнае супрацоўніцтва Беларусь і Нікарагуа пачалі наладжваць параўнальна нядаўна. Хутчэй за ўсё, праз накладзеныя на Беларусь санкцыі рэжым шукае новыя рынкі збыту сваёй прадукцыі, зазіраючы ў тым ліку ў Лацінскую Амерыку.

Старшыня Нацыянальнай асамблеі Нікарагуа Арлінг Патрысія Алонса Гомес, здзяйсняючы візіт у Мінск, паведаміла, што народы і ўрады Беларусі і Нікарагуа — "несумненна братнія".

А Лукашэнка ў сваім віншаванні да Дня незалежнасці Нікарагуа ў кастрычніку мінулага года заявіў, што "актывізацыя кантактаў паміж Мінскам і Манагуа дасць адчувальныя вынікі ў найбліжэйшай будучыні, будзе спрыяць стабільнаму і стваральнаму развіццю дзвюх краін і росту дабрабыту грамадзян".

"Дабрабыт грамадзян" — і праўда тая сфера, якой уладам краін трэба надаць асаблівую ўвагу. Па маштабах рэпрэсій, катаванняў і парушэнняў правоў чалавека Беларусь і Нікарагуа — паперадзе ўсёй планеты, што не можа не наводзіць на думкі пра іх падабенства.

Сітуацыя з палітвязнямі

Ужо доўгі час лацінаамерыканскай краінай кіруе 77-гадовы прэзідэнт Даніэль Артэга, у 1979 годзе ён зрынуў тагачаснага дыктатара Сомаса шляхам рэвалюцыі.

Артэга прайграў выбары ў 1990 годзе, але вярнуўся да ўлады ў 2007-м. Пасля гэтага ён згарнуў дэмакратыю і ўсталяваў у краіне дыктатарскі рэжым. Нешта нагадвае, праўда?

У 2018 годзе, падчас масавых пратэстаў, якія ўспыхнулі ў Нікарагуа, Артэга паказаў сябе як жорсткі і бязлітасны кіраўнік, брутальна разагнаўшы людзей з вуліц гарадоў.

Паводле звестак Міжамерыканскай камісіі правоў чалавека, піша Washington post, падчас пратэстаў загінула не менш за 350 чалавек, тысячы былі кінутыя ў турму. Былі зняволеныя лідары меркаванняў, праваабаронцы і нават каталіцкія святары.

Урад Нікарагуа закрыў незалежныя сродкі масавай інфармацыі і каля 3000 няўрадавых арганізацый.

З таго часу ўлады Нікарагуа сістэматычна пераследуюць крытыкаў і лідараў апазіцыі.

Аднак у лютым 2023 года Артэга нечакана для ўсіх выпусціў з турмы больш за 200 палітвязняў і перадаў іх ЗША. Чаму дыктатар пайшоў на такія непапулярныя меры, незразумела. Сам ён заявіў, што нічога не патрабаваў ад Вашынгтона, у тым ліку зняцця санкцый. Таму для ўсяго свету гэта стала сапраўднай сенсацыяй.

Пры гэтым вызваленыя вязні былі абвешчаныя "здраднікамі" і назаўжды пазбаўленыя сваіх палітычных правоў. Яшчэ пазней Нацыянальны сход прыняў канстытуцыйную рэформу, якая дазволіла ўраду пазбаўляць такіх людзей грамадзянства.