Гісторыя беларускі: знаёмства з амапаўцам у Tinder, а потым слёзы ракой

25/01/2024 - 15:37

Такая гісторыя магла адбыцца з кожным / @rubanau_collage

Славутыя сусветныя брэнды працягваюць ірваць сувязі з Беларуссю праз яе статус паўнавартаснага суагрэсара ў вайне супраць Украіны. Надоечы папулярны сэрвіс знаёмстваў Tinder абвясціў аб сыходзе з нашай краіны 15 лютага. Раней з Беларусі таксама сышлі Badoo і Bumble.

Tinder дапамагае людзям знайсці сваю любоў, новых сяброў. І дорыць крынжовыя гісторыі, якія здараліся з беларусамі.

Адной з такіх гісторый у "Чарговым падкасце" падзяліўся стэндап-комік Міхась Ільін. Ён расказаў, што ў 2019 годзе ў яго было спатканне з прота-ябацькай-хіраманткай-дактыласкапісткай з сілавых органаў.

Мы вырашылі працягнуць тэму і адшукалі беларуску, якой у 2021 годзе "пашчасціла" паразмаўляць з амапаўцам. На той момант Сашы (імя змененае) было 26 гадоў, кажа, у Tinder яна звычайна не заседжвалася: заходзіла на 3-4 дні, а потым выдаляла акаўнт. Яе словамі кажучы, "і людзей паглядзець, і сябе паказаць". У нейкі момант у яе здарыўся "мэтч" з маладым чалавекам, пра якога і пойдзе гаворка.

— Хлопец нічым асабліва не вызначаўся, ён быў высокі, дужы, 27 гадоў. У профілі былі фоткі з нейкіх падарожжаў. Напісаў ён мне праз пару дзён. Спачатку дыялог быў супербязладны: "Вітаю! Як маешся?" — і гэтак далей. Нічога надзвычайнага, мы не спрабавалі пазнаёміцца бліжэй. Але аднойчы ён прапанаваў стэлефанавацца і пагаманіць, думаю, яму проста лягчэй было размаўляць, чым набіраць паведамленні. Я пагадзілася.

Спачатку Саша звярнула ўвагу на ліслівы голас: ён быў і хітры, і агідны адначасова. У інтанацыі чыталася пыха. Малады чалавек шмат пытаў у яе пра працу, мэты на жыццё, чаго яна хоча ад адносін, пры гэтым ігнаруючы пытанні пра яго працу.

— Ён шмат казаў пра сям'ю, як моцна хоча дзяцей, казаў, што прама цяпер гатовы будаваць трывалыя адносіны з думкай пра вяселле. Вядома, гэта не зусім супадала з маімі жыццёвымі прыярытэтамі. Тады я падумала: "Блін, цікава, упершыню сустрэла хлопца, які так шчыра пра гэта гаворыць". А потым размова чамусьці зайшла пра тое, што ён любіць страляць. І я ў каторы раз спытала, дзе ж ён усё-ткі працуе…

Па словах Сашы, калі яна пачула кароткі адказ "У АМАПе", у яе ўсё аднялося.

— Мяне быццам на секунду застопарыла, і я адказала: "А... Ну, я не буду пытацца, ці падабаецца табе". А ён адказвае: "Не, ну чаму? Падабаецца! Прафесія вельмі цікавая, а галоўнае — злабадзённая!" Я паспрабавала саскочыць з тэмы, але ён працягваў: "Дык а што? Заробак капае, кватэру далі. Нічога асабліва не робіш, урываешся ў кватэры, дзверы з нагі выносіш. Нармальна. Яны самі ўсе вінаватыя, што выбралі няправільны бок".

Гэтыя словы дзяўчыну моцна зачапілі: яна не разумела, як чалавек можа казаць, што яго галоўная каштоўнасць у жыцці — сям'я, калі сам разбурае чужыя сем'і.

— Ён расказваў з весялосцю ў голасе, яго гэта як быццам забаўляла. Ён гэтага не саромеўся, не шкадаваў. Ён ганарыцца гэтым і адчувае шчырае задавальненне ад сваёй працы. Яна выклікае ў яго цікавасць, яму падабаецца. Для яго гэта проста "няпыльная работка". Я слухала гэта і знаходзілася ў перманентным шоку, — кажа дзяўчына.

Яшчэ ён расказаў Сашы, што займаўся нейкім відам адзінаборстваў, паступіў у каледж пасля 9 класа, а адтуль пайшоў служыць, бо заўсёды хацеў там працаваць.

— Пасля гэтага ён паклікаў мяне на спатканне. Я паспрабавала зрабіць выгляд, што падумаю і ўсё такое. На гэтым размова і скончылася. Потым я бесперастанку рыдала яшчэ гадзіны дзве. Я ніколі з такімі людзьмі не мела стасункаў і заўсёды была ўпэўненая, што ўсе разумеюць, дзе дабро, а дзе зло (нават тыя, хто на цёмным баку). Гэта ж відавочна! Але аказалася, што для іх гэта наогул не відавочна ані. Яны ганарацца гэтым, выхваляюцца. Ён не проста тупа выконвае загады, у яго рэальна змянілася свядомасць, для яго гэта нармальна, штодзённа, паўсядзённа…

Пасля ён яшчэ раз паклікаў Сашу на спатканне, і яна ветліва адмовілася.

— Наогул я люблю хадзіць на спатканні, часам дзеля цікавасці або якога-небудзь сюжэтнага павароту. Але толькі не з ім. Я б нават па тэлефоне з ім больш ніколі не загаварыла, не кажучы ўжо пра спатканне. І без таго я зазнала занадта вялікі стрэс, нават не спадзеючыся на такі досвед.