“Зламаная сківіца, пералом косткі пад вокам, збіццё ў спецмашыне…”
4 жніўня каля 8-й раніцы ў кватэру мінскага лекара-педыятра Дзмітрыя Серады ўламіліся невядомыя ў масках: выбілі уваходныя дзверы, а таксама спусціліся з даху і разбілі шкло балконных дзвярэй на кухні.
Невядомыя, па словах лекара, паклалі яго тварам у падлогу, скруцілі рукі за спіну, надзелі кайданкі. Усё гэта ў прысутнасці жонкі і малой дачкі. Далей, распавядае Дзмітрый, яшчэ горш: збівалі яго і дома, і ў машыне, па дарозе ў Завадскі РУУС. Адзінае, што стала вядома лекару пра прычыны затрымання – яго падазраюць у… эксгібіцыянізме.
У пастарунку правялі апазнанне “злачынцы”. Пацярпелая не змагла апазнаць ў затрыманым чалавека, які здзейсніў злачынства, а сведка і зусім заявіла, што Дзмітрый не падобны на злачынца. Аднак падазраванага пакінулі пад вартай на ноч.
“На наступны дзень яны адправілі мяне на Акрэсціна – на Акрэсціна яшчэ ноч правёў. Там падрабязна распісалі, як мне будзе “добра” з такім артыкулам…”, – распавядае Дзмітрый Серада Еўрарадыё.
За ўвесь час, праведзены за кратамі, Дзмітрый ні разу не еў. Адпусцілі яго толькi 5 жніўня прыблізна ў 16 гадзін, паколькі ў следчага “адпалі падставы для далейшага ўтрымання яго пад вартай”.
Прабачэння ў жонкі і маці следчы папрасіў, калі мяне адпускалі. А мне нават слова не сказалі. Зразумелі, што гэта дарэмна, бо за такое прабачэння не просяць. Тут не прабачэнне трэба.
Адразу пасля вызвалення Дзмітрый Серада звярнуўся да судмедэкспертаў, якія зафіксавалі ў яго “страсенне галаўнога мозгу і ўдар пярэдняй сценкі брушной поласці”. І з дапамогай праваабаронцаў склаў і накіраваў скаргі на дзеянні праваахоўнікаў у Следчы камітэт, пракуратуру і МУС.
“Першым пунктам напісалі не прыцягнуць да адказнасці тых непасрэдных выканаўцаў, што білі яго, – гэта і так відавочна. А найперш – выявіць і даць ацэнку дзеянням тых, хто прыняў рашэнне пра сілавое затрыманне. Бо дастаткова было прыйсці дамоў і проста сказаць, што нам трэба з вамі пагаварыць. Ён бы, безумоўна, пайшоў на супрацу са следствам”.
У тое, што дамагчыся пакарання вінаватых атрымаецца, сталічны педыятр не верыць. А я вырашаю паглядзець, ці атрымлівалася гэта хоць у каго з ахвяр брутальнага затрымання сілавікамі?
Роўна год таму, 11 жніўня 2015 года супрацоўнікі АМАПа праводзілі ў трох кватэрах затрыманне чатырох графіцістаў, якіх падазравалі ў нанясенні беларускамоўных графіці і псаванні білборда. У выніку Вячаславу Касінераву зламалі сківіцу на вачах у яго маленькай дачкі, хлопец некалькі тыдняў правёў у бальніцы.
“Пісаліся скаргі ад майго імя, імя жонкі. І ў выніку справу крымінальную завялі. Ладна, брутальнае затрыманне, але тут жа былі канкрэтныя людзі, якія ў канкрэтным аўтобусе канкрэтна зламалі мне сківіцу. Толькі нікога следчыя нібыта так і не знайшлі. Рыторыка была такая: “Мы ў іх запыталіся, яны не прызналіся, і мы нічога не можам зрабіць”.
2 ліпеня чацвёра футбалістаў клуба “Ашмяны” на аўто вярталіся з матча. Іх спынілі дзве машыны, перагарадзіўшы дарогу, людзі ў масках “правялі затрыманне” футбалістаў.
Паўабаронца Сяргей Булынёнак апынуўся ў лякарні – у яго знайшлі пералом скулы і косткі пад вокам. Пазней прадстаўнікі МУС заявілі, што так атрымалася толькі з-за таго, што Сяргей супраціўляўся: нанёс некалькі ўдараў у грудзі ўзброенаму праваахоўніку.
Затрымлівалі футбалістаў па падазрэнні ў арганізацыі дамоўных матчаў. Як вы разумееце, Булынёнак, як і Дзмітрый Серада, і Вячаслаў Касінераў, зараз на свабодзе.
Было яшчэ затрыманне 15 снежня 2015 года Жанны Бразоўскай. Дзяўчыну, што праўда, не збівалі. Трое супрацоўнікаў у цывільным проста запіхнулі яе на задняе сядзенне аўто і адвезлі ў РУУС, дзе пратрымалі 7 гадзін. Столькі міліцыянерам спатрэбілася часу на тое, каб высветліць, што крадзяжы, у якіх яе падазравалі, Бразоўская не ўчыняла. Затое абвінавацілі яе ў супраціўленні міліцыі. Справу закрылі з-за сканчэння тэрміна даўнасці прыцягнення да адказнасці. Жанна спрабавала абскардзіць толькі гэтую фармулёўку – скардзіцца на дзеянні міліцыянераў не стала. “Няма ў мяне ні сіл маральных ды фізічных на гэта, ні веры ў тое, што будзе з гэтага нешта”, -- кажа мне дзяўчына.
На просьбы прыгадаць хаця б адзін выпадак, калі за такое “брутальнае затрыманне” былі пакараныя міліцыянеры, юрыст Павел Сапелка адказвае проста: “Не было такога”.
Фота: Еўрарадыё, spring96.org
