Rahis "Сшытак у тэкстах з малюнкамі"

У пласцінцы маладога беларускамоўнага поп-рок-калектыва дэманструецца тая самая гіперактыўная гітарызацыя музычнага матэрыяла, за кошт якой часам губляецца сутнасць песні — музыка, мелодыка, нават тэкст. Хоць з тэкстамі ў каманды ўсё няблага. Можа, толькі пафасу зашмат ды занадта адкрытай маладой душы. Зрэшты, гэта нармальна — музыка Rahis разлічаная менавіта на маладых студэнтаў-беларусаў, а таксама на кола, блізкае да гурта.

Апроч гітарнага засілля, нельга не звярнуць увагу і на вакальную падачу матэрыяла “Сшытка”. Мабыць, 2 вакалісты ў гурце — гэта і неардынарна, але калі яны абодва не спяваюць, а надрыўна крычаць, хочацца спыніць істэрыку, націснуўшы на stop. Хочаш вакалістам звацца — бяры ўрокі вакалу! Дзякуй Богу, спецыялістаў па прыгожых спевах у Мінску — на любы густ і кошт — было б жаданне! І ўвогуле, паслухайце Beatlеs!

 “Сшытак з тэкстамі ў малюнках” пазбаўлены яскравых хітоў, аднак ёсць у ім песні, якія запамінаюцца хутчэй дзякуючы вобразам, чым удалым мелодыям. І смешна слухаць кампазіцыі на вершы Глеба Лабадзенкі — яны ну зусім падобныя на творчасць гурта HandMade: напрыклад, творы “Анёлка”, ці “Файлікі”. Толькі ў Валошына неяк усё больш інтэлігентна гучыць, ці што...

Вядома,  “Rahis’аў” прарочаць у будучыя нацыянальныя музычныя героі Беларусі і звязваюць з імі перспектывы развіцця беларускага року. Дай Божа. Толькі для гэтага трэба хлопцам наслухацца шмат вельмі рознай музыкі, паглядзець на сваю творчасць з іншага гарызонту, паспрабаваць эксперыментаваць з музычнымі стылямі — каб у выніку знайсці свой. І не забываць, што музыка любіць празрыстасць, а ў свеце апроч гітар існуе тысячы музычных інструментаў. Вось тады, можа, і да геройства будзе недалёка!