Чаму ў мінскіх сэканд-хэндах растуць цэны?

"Адзенне ў "сэкандах" стала прыкметна даражэйшае, а людзей падчас прывозаў — значна больш. Прадаўцы кажуць, што цэны растуць праз курс долара", — паведамляюць Еўрарадыё мінчукі, якія купляюць рэчы ў сталічных крамах "сэканд-хэнд".

Папулярнасць такіх крам зразумелая: дзе яшчэ можна апрануцца, не пакідаючы там апошнія рублі? Асабліва калі ў цябе вялікая сям'я, а дзеці растуць хутчэй, чым ты паспяваеш зарабіць грошы.

Еўрарадыё распытала беларусаў пра цэны, асартымент і якасць прадукцыі ў беларускіх і еўрапейскіх крамах.
 

Папулярнасць "сэкандаў" у Беларусі застаецца высокай, нягледзячы на рост цэн

Работнікі крамаў тлумачаць гэты рост прывязкай да курсу долара, які ў Беларусі за гэты год вырас з 2,7 рубля да практычна 3,3. Так, у нясеткавай мінскай краме цэны на ўвесь асартымент цягам года падняліся прыблізна на 10 рублёў. Да прыкладу, восеньскія курткі абыдуцца ў 56, 68 ці нават 140 рублёў. Джынсы на падлетка каштуюць у раёне 30, а футболкі з доўгімі рукавамі — 16-18 рублёў. 

Мінчук Мікіта пацвярджае словы Ірыны. У хлопца таксама практычна ўвесь гардэроб складаецца з ужываных рэчаў.

— "МодаМакс" раз на тыдзень робіць прывоз новых рэчаў, і танней за ўсё нешта купляць менавіта за дзень да. Самы вялікі асартымент звычайна ў дні прывозу, а потым ён паступова скарачаецца. Так, выбару застаецца няшмат, але майкі і кашулі будуць каштаваць рубель, кофты і швэдры — пяць, нармальныя джынсы можна "ўрваць" за дзясятку, — адзначае мужчына.

Паводле яго назіранняў, папулярнасць "сэкандаў" застаецца ў беларусаў вельмі высокай. І ў дні прывозу, і ў наступныя.

— Думаю, гэта звязанае з тым, што там рэальна можна знайсці ўсё на любы густ. Увесь мой "лук" — адтуль. Хіба што з абуткам бываюць праблемы, — рэзюмуе суразмоўца.

У некаторыя дні прывозу праходзяць сапраўдныя штурмы сталічных гандлёвых пунктаў. А ў Гомелі нават дзяжурыла міліцыя.

Каб знайсці ў Беларусі "люкс", трэба пастарацца

Наш суразмоўца Аляксей жыве ў Літве, але любоў да рэчаў з сэканд-хэндаў у яго з'явілася яшчэ падчас навучання ў мінскім універсітэце. Асноўная прычына — іх таннасць і магчымасць купіць нешта нестандартнае.

— Тады я толькі-толькі пераехаў у Мінск і трапіў у зусім новае для сябе асяроддзе. Мне, маладому хлопцу, хацелася неяк вылучыцца сярод аднагодкаў, праявіць сябе. І першае, што я прыдумаў, — гэта стварыць запамінальны вобраз. Многія мае аднакурснікі і аднагрупнікі, каб прадэманстраваць сваю індывідуальнасць, вылучаліся яркім і стылёвым адзеннем, нярэдка набытым у "сэкандзе". Я ўзяў з іх прыклад. Да пераезду ў Мінск я лічыў, што крамы патрыманых рэчаў — гэта нешта маргінальнае, куды ходзяць толькі бабулі і дзядулі па таннае і нестылёвае адзенне, — прызнаецца хлопец.

На яго думку, у "сэкандзе" можна знайсці ўсё любых формаў, колераў, эпох. Часам ён нават не быў упэўнены, ці надзене гэтую рэч больш за раз, проста таму, што яны былі таннымі і даступнымі.

— Я заходзіў у "сэканды" практычна кожны тыдзень, некалькі было проста каля ўніверсітэта, таму па дарозе на пары часцяком туды зазіраў. Стараўся выбіраць рэчы, якія мне падабаліся, асабліва не звяртаючы ўвагі на брэнды.

Галоўнай асаблівасцю рынку сэканд-хэнд у Літве Аляксей называе наяўнасць анлайн-крам. Рэчы можна выбраць і замовіць анлайн з магчымасцю дастаўкі на дом па такой жа цане, як у звычайных сэканд-хэндах.

— Напрыклад, нядаўна я сабе там купіў новыя арыгінальныя чаравікі ад фірмы Dr Martens у тры разы танней, чым яны каштуюць у афіцыйнай краме. У Беларусі ж такіх анлайн-крам не было. Так, ёсць барахолка на "Куфры" ці "Анлайнеры", але гэта ўсё крыху не тое.

Акрамя таго, праз частыя падарожжы па Еўропе ў маладога чалавека ёсць досвед наведвання "сэкандаў" у розных краінах. Так, у Еўропе больш развітыя не сеткі сэканд-хэнд, а вінтажныя крамы, дзе цэны нават вышэйшыя, чым у мас-маркетах.

— Людзі туды ходзяць не каб сэканоміць, а дзеля сапраўды ўнікальных рэчаў. А што да асартыменту "сэкандаў", то я б не сказаў, што якасць рэчаў у якім-небудзь Парыжы моцна адрозніваецца ад крамы ў Мінску. І там, і там можна як жахнуцца, так і "злавіць жамчужыну".