Сёння Yellow Brick Road абяруць беларускі тэкст для песні 30's

Гурт Yellow Brick Road вырашыў перакласці на беларускую мову сваю песню "30's", і разам з Еўрарадыё прапанаваў слухачам дапамагчы гэта зрабіць.

 

Музыкі адзначылі, што не патрабуюць дакладнага перакладу: галоўнае, каб новы тэкст для "30's" быў мілагучны. І, кіруючыся гэтым, сёння YBR выберуць з 9 перакладаў лепшы.

 

Аўтару лепшага перакладу музыкі абяцаюць падарыць запрашэнні ажно на тры свае канцэрты і live-DVD “Honeymoon”. Тыя, хто трапіць у пяцёрку лепшых, атрымаюць ад Еўрарадыё дыскі іншых беларускіх каманд і шмат розных прыемных дробязяў.

 

Дарэчы, як прызналіся Yellow Brick Road Еўрарадыё, пад новую беларускамоўную версію "30's" яны плануюць перамантаваць і кліп на гэту песню.

 

Ніжэй можна пабачыць пераклады ўсіх удзельнікаў і арыгінал песні.

 

Улад Ізраілаў

Ці гатовыя вы да гісторыі бясконцай?

Да гісторыі, дзе жывеш жаданьнем памерці

Вочы заўсёды расплюшчаны, 

я не магу ваду піць, і валасы на галаве не растуць

Я начаплю акуляры сонечныя, 

калі выйду ў народ - можа мяне і заўважаць

Няма грошай, дакументаў і імя

Дыхання няма, шкада, ганьба

я вельмі баюся на могілках, і тых, што зніклі для мяне

Для мяне робяць рэчы, з музыкай лепшай, ня вартай мяне.

Яўген Якавенка

Ці гатовыя вы да гісторыі бясконцай?

Да гісторыі, дзе жывеш жаданьнем памерці

Вочы заўсёды расплюшчаны, 

я не магу ваду піць, і валасы на галаве не растуць

Я начаплю акуляры сонечныя, 

калі выйду ў народ - можа мяне і заўважаць

Няма грошай, дакументаў і імя

Дыхання няма, шкада, ганьба

я вельмі баюся на могілках, і тых, што зніклі для мяне

Для мяне робяць рэчы, з музыкай лепшай, ня вартай мяне.

Хельга Вольке

Ці ўпэўнена ты, чуць легенду нязменнай?

Гісторыю тую, у якой жывое апынецца памерлым.

Мае вочы не стулены, я не магу ваду піць, на галаве нібы не растуць валасы.

Я вазьму акуляры ад сонца, калі ў люд пайду, але урэшце прыкмецяць мяне яны.

Без грошай, без пашпарту і без імя

Не дыхаю, на жаль, што за журба?

Мне жудасна быць на кладах, бо для мяне раптоўна знікаюць твары.

Людзі надаюць мне вагу, але з музыкай лепш, урэшце прыкмецяць яны.

Воля Светайла

ты гатовы

да гiсторый без канца?

да гiсторый,

дзе толькі смерць замест жыцця

заўжды расплюшчаны вочы

ведаю - хочаш

запіць і выйсці у акно

апрануты у шэры

ведаю меру

заўважыць каб пасля ўсяго

няма грошай,

дакументаў i iмя

нечым дыхать,

выйсце толькі для нуля

але на могiлках страшна,

гляджу адважна

знiкаюць ценi у метро

сумую я на планеце

з музыкай лепей

заўважыць каб пасля ўсяго

Мар'яна Вясінская

 Ці вы з намі? Завітаем ў вас у сьне.

Завітаем, наш прыпынак - іншасьвет.

Расплюшчаныя вочы, далей ня збочыць, мы йдзем наўпрост у нішто.

Паўсюль гучаць фанфары - я ў акулярах, цяпер заўважаць нарэшце ўсё.

Мы ня маем дакументаў і імя.

Мы ня маем. Вось дык ганьба, вось дык жаль!

Заляталі здані, ляскат зубамі, навокал сінія масты,

Людзі робяць рэха, з музыкай лепей, цяпер заўважаць нарэшце ўсё.

Людміла Нікіценка

Ці гатовы ты да гісторыі, што не мае канца?

Да гісторыі, дзе жыцце марыла б стаць смерццю.

Мае вочы заўжды глядзяць на сьвет,

Я не магу піць, ды й валасы не растуць на маёй галаве.

Я надзену сонечныя акуляры, калі пайду да людзей,

Тады яны нарэшце ж змогуць заўважыць мяне. 

У мяне няма грошаў, няма дакументаў і імя

Няма подыху, які жаль, які сорам.

Але ж мне сапраўды жахліва на могілках

І твары знікаюць для мяне ў гэты момант.

Людзі цікавяць мяне,

Ды й толькі музыка дапамагае мне, з ёй мне лягчэй:

Яны нарэшце ж змогуць заўважыць мяне. 

Дана Антановіч

У вялікіх акулярах

Чорных на паўтвары.

Людзі не пазнаюць,

Але ўсё ж такі...

ты пяеш аўтаматычна,

і не так,як я хацеў.

будзь жывым і артыстычным.

Бяры ў жыцці свім удзел.

Бяры з сабою акуляры.

І паўсюль спявай.

Не зважаем на пачвараў-

(па панятках зграй).

але ўсе ж такі...

Байсан

00's (zeroes) 

Аюрведа, модны стары-новы дзэн

Паралельны тым хто мае стос праблем

Я на краю Еўропы, я п’ю джын-тонік і цень мой лёг на асфальт

Ізноў міма касы,

вал-тузім сказы

каб нас пачулі ў гэтым шоў

На кармане ні граша ні гашыша

Няма візы, толькі голая душа

І ўсё олрайт навокал трапляюць на вока флюарэсцэнтныя вагні

Калі сам як сонца усё робіцца бордза і няма месца для фігні

Глеб Лабадзенка

 Ты гатовы да гісторыі бяз дна?

Адмыслова я не зачыню вакна.

Будзе вочы ў вочы – цяжка саскочыць, ня думаць больш пра адно.

Будзем крочыць-крочыць, сьвет крываточыць – нібы чырвонае віно.

Варта жалю: я згубіў ўсе пашпарты.

Напужалі сьветлафоры і масты.

Я іду па полі, у гэтай нядолі – мінаюць людзі ў паліто.

Ў каляровай сцэне музыкай ценяў гуляем з горадам ў лато.

 

Прызы ад "Еўрарадыё":

Кліп на песню:

Аўдыё:

Yellow Brick Road - 30

Тэкст песні Yellow Brick Road - 30's:

Are you ready, to the story without the end?
To the story, Where live wished to become dead

My eyes are always open, I can’t drink water and hairs don't grow on my head
I will dress sun glasses when go to the masses, they can notice me after all

Have no money, have no documents and name
Have no breathing, what a pity, what a shame

But I am really scared at the cemetery, and faces disappear for me
People make me matter, with music it's better, they can notice me after all